Czy zastanawiałeś się kiedyś skąd twoja przekładnia wie, aby zmienić bieg? Dlaczego po zatrzymaniu silnik nie wyłącza się? W tym artykule przedstawiona zostanie odpowiedź na pytanie jak działa automatyczna skrzynia biegów.
Ogólne zasady działania
Automatyczne skrzynie biegów – to prawie czarna magia. Ogromna liczba ruchomych części bardzo utrudnia ich zrozumienie. Uprościmy to nieco, aby uzyskać podstawową wiedzę o tym, jak to wszystko działa w tradycyjnym systemie opartym na konwerterach momentu obrotowego. Twój silnik łączy się z transmisją w miejscu zwanym obudową dzwonka. Obudowa dzwonowa zawiera konwerter momentu obrotowego dla pojazdów wyposażonych w automatyczną skrzynię biegów, w przeciwieństwie do sprzęgła na pojazdach ręcznych. Przetwornik momentu obrotowego jest płynnym sprzęgłem, którego zadaniem jest połączenie silnika z przekładnią, a tym samym z napędzanymi kołami. Przekładnia zawiera przekładnie planetarne, które są odpowiedzialne za zapewnienie różnych przełożeń. Aby dobrze zrozumieć działanie całego systemu automatycznej skrzyni biegów trzeba zapoznać się w tematem przekładni momentu obrotowego.
Przekładnia hydrokinetyczna
Przede wszystkim, płyta elastyczna silnika (w zasadzie koło zamachowe do automatu) łączy się bezpośrednio z konwerterem momentu obrotowego. Celem konwertera momentu obrotowego jest dostarczenie środków, za pomocą których można podłączyć i odłączyć moc silnika od napędzanego obciążenia. Konwerter momentu obrotowego zastępuje sprzęgło w konwencjonalnej ręcznej skrzyni biegów. Głównymi składnikami przekładni hydrokinetycznej są: wirnik, turbina, stojan i sprzęgło blokujące. Wirnik jest częścią obudowy przemiennika momentu obrotowego, która jest podłączona do silnika. Napędza turbinę siłami lepkości. Turbina jest podłączona do wałka wejściowego skrzyni biegów. W istocie silnik obraca wirnik, który przenosi siły na płyn, który następnie obraca turbinę, wysyłając moment obrotowy do przekładni. Płyn przekładniowy płynie w pętli pomiędzy wirnikiem a turbiną. Sprzężenie płynowe posiada straty podczas wirowania, gdy płyn powracający z turbiny ma składową prędkości, która jest przeciwna obracaniu się wirnika. Oznacza to, że płyn powracający z turbiny działa przeciwko obrotowi wirnika, a tym samym przeciwko silnikowi. Stojan znajduje się pomiędzy wirnikiem a turbiną. Ma on na celu zminimalizowanie strat podczas wirowania i zwiększenie momentu obrotowego poprzez przekierowanie płynu podczas powrotu z turbiny do wirnika. Stojan kieruje ciecz tak, że większość jego prędkości jest w kierunku wirnika, pomagając w ruchu wirnika, a tym samym zwiększając moment obrotowy wytwarzany przez silnik. Ta zdolność do pomnażania momentu obrotowego powoduje, że nazywamy je konwertorami momentu obrotowego, a nie płynnymi sprzężeniami.
Stojan znajduje się na sprzęgle jednokierunkowym. Może obracać się w jednym kierunku tylko wtedy, gdy turbina i wirnik poruszają się z mniej więcej taką samą prędkością. Stator albo obraca się z wirnikiem, albo wcale. Oprócz sprzęgła jednokierunkowego w stojanie, niektóre konwertery momentu obrotowego zawierają sprzęgło blokujące, którego zadaniem jest blokowanie turbiny z obudową przemiennika momentu obrotowego tak, aby turbina i wirnik były połączone mechanicznie. Wyeliminowanie połączenia płynu i zastąpienie go mechanicznym połączeniem zapewnia, że cały moment obrotowy silnika jest przenoszony na wał wejściowy skrzyni biegów.
